Milan Kundera
WALC POŻEGNALNY
- Największą szlachetnością jest kochać ludzi, chociaż są mordercami
- Lecz oto ta kobieta ukazała mu sie niespodziewanie nie związana z tym wszystkim , nie związana z jego życiem , przyszła z zewnątrz, objawiła się , objawiła sie mu nie tylko jako piękna kobieta , ale też jako uosobienie piękna, i powiadomiła go , że można było żyć tu inaczej i dla czegoś innego , że piękno to coś więcej niż sprawiedliwość , że piękno to coś więcej niż prawda, że jest bardziej realne, bezsporne, a nawet łatwiej osiągalne, ze piękno przerasta wszystko inne
- Nie wiedział , dlaczego czeka. Wiedział jedynie , ze będzie czekać długo , choćby całą noc , a nawet wiele nocy . Albowiem zazdrosnemu czas płynie z niebywałą szybkością . Zazdrość absorbuje mózg jeszcze bardziej niż ulubiona praca umysłowa . Nie pozostawia ani sekundy do własnej dyspozycji. Kto zazdrości , ten nie wie, co to nuda...Zazdrość jest jak silny ból zęba. Nie można przy niej nic robić , nie można nawet siedzieć
- Pan zawsze widzi wszystko gorsze niż jest, taki już z pana piołun, taki zantropomorfizowany ocet. Jest pan wypełniony kwasami ...Oddałby pan życie za to , by odkryć wokół siebie szpetotę , którą nosi pan w sobie. Jedynie w taki sposób może pan choć przez chwilę czuć się pogodzony ze światem. Gdyż świat , który jest piękny , dla pana jest okropny, męczy pana i swoją siłą odśrodkową nieustannie wyrzuca na zewnątrz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz